Uw hond mee naar het buitenland
Het is ontzettend leuk om uw hond mee op vakantie te nemen! Echter komt er meer bij kijken dan alleen de hond in de achterbak zetten en het meenemen van voer, mand en speeltjes. U dient niet alleen rekening te houden met de wetgeving rond het importeren van een hond naar het desbetreffende land, maar ook dient u, voordat u de hond meeneemt naar het buitenland, maatregelen te treffen voor de gezondheid van uw hond. Elk land heeft zijn eigen invoereisen waar u verplicht bent aan te voldoen voordat u de hond mee de grens overneemt. Op de website van het LICG staat per land beschreven waar uw hond aan moet voldoen voordat de hond de grens over mag.
Als uw hond mee gaat over de grens bent u verplicht om
- Een geldig Europees dierenpaspoort te hebben.
- Uw hond moet geënt zijn tegen rabiës (minimaal 21 dagen voor vertrek of herhaald binnen het vaccinatieschema).
- Uw hond moet gechipt zijn (voordat de hond tegen rabiës wordt geënt).
Voor een aantal landen zijn er ook nog aanvullende regels die u kunt terugvinden op de site van het LICG
In het buitenland kan uw hond ziektes oplopen die in Nederland niet of nauwelijks voorkomen. Deze ziektes kunnen levensbedreigend zijn. Het is daarom belangrijk om uw hond tegen deze ziektes te beschermen. Dit kunt u doen door middel van vaccineren (rabiës vaccinatie) en door een goede preventieve anti-parasitaire behandeling. Veel ziektes worden overgebracht door stekende insecten (zandvliegen, muggen en teken). Kortom goed voorbereid op vakantie gaan met uw hond is van levensbelang!
Voorbeelden van ziektes die uw hond kan oplopen in het buitenland:
Leishmania wordt overgedragen door de zandvlieg. De hond is een belangrijke infectiebron voor de mens (wij kunnen dus ook leishmania krijgen). Klachten ontstaan op zijn vroegst 1 maand na besmetting, maar kan jaren sluimeren voordat het klachten geeft.
Symptomen
Huidinfecties, nagel veranderingen, koorts, ooginfecties en kreupelheid. De ziekte is vaak niet te genezen, maar gelukkig in de meeste gevallen wel goed te behandelen. Hoe eerder de behandeling wordt ingezet hoe beter de prognose is, maar voor leishmania geldt zeker voorkomen is beter dan genezen.
Diagnose
Door middel van een bloedonderzoek kan een besmetting met leishmania worden aangetoond. Soms kan de uitslag negatief zijn, terwijl de hond wel besmet is. Daarom is de uitslag niet altijd betrouwbaar. Ook biopten van lymfeknopen en beenmerg kunnen een besmetting aantonen. Een heel betrouwbare nieuwe methode is PCR op lymfeknopen of beenmerg weefsel. Hierbij wordt een PCR test door het laboratorium uitgevoerd op het ingestuurde weefsel/biopt.
Behandeling bij infectie
Allopurinol/milteforan medicatie.
Behandeling preventief
Tekenband (Scalibor/Seresto). Spot on pipet (Vectra 3D/Advantix) of een vaccinatie met CaniLeish (de werking hiervan is niet bewezen).
Wordt overgedragen door teken. Een teek hoeft maar 8 uur bloed te hebben gezogen om de ziekte over te dragen. Dus heel snel nadat de teek is vastgezogen kan er al een besmetting plaats vinden. Babesia is een parasiet die in de rode bloedcellen gaat zitten. De verschijnselen ontstaan vaak na 10-20 dagen.
Symptomen
Koorts, sloom, slecht eten, bleek (bloedarmoede) en bloedplassen.
Diagnose
Bloedonderzoek. De parasieten kunnen onder de microscoop gezien worden. PCR methode.
Behandeling bij infectie
2 injecties imidocarb met 14 dagen tussen de eerste en de tweede injectie. Soms hebben honden zo’n heftige bloedarmoede dat ze een bloedtransfusie nodig hebben.
Behandeling preventief
Vaccinatie (geeft geen 100% bescherming), goede teken preventie (band, spot on, etc.)
Wordt overgedragen door teken. Het is een parasiet die in de witte bloedcellen gaat zitten. Kan zowel acute als chronische klachten geven.
Symptomen acute vorm
Koorts, verminderde eetlust, bloedneus, benauwdheid en vergrote lymfeknopen.
Symptomen chronische vorm
Verminderde eetlust, nierfalen, bloedingen, bleke slijmvliezen, oogontstekingen, kreupelheid, zenuw- en hersenaantasting.
Diagnose
Bloedonderzoek. PCR methode.
Behandeling bij infectie
Een kuur antibiotica (doxycycline) gedurende 4 weken. Hoe langer de hond besmet is, hoe langer de behandeling met antibiotica nodig zal zijn.
Behandeling preventief
Teken preventie (tekenband, spot on, etc.)
De hartworm wordt overgedragen door muggen. Als de muggen bijten komen de larven van de worm via het bloed in de longslagader terecht, waar meer larven worden geproduceerd. De larven worden uiteindelijk wormen. Als er uiteindelijk veel larven zijn, komen ze in het hart terecht. De hond kan jaren klachtenvrij blijven, maar de hond zal uiteindelijk toch klachten krijgen en zelfs kunnen overlijden.
Symptomen
Hoesten, benauwdheid, gewichtsverlies, zwelling van de achterpoten en de kop (oedeem) en een plotselinge dood.
Diagnose
Bloedonderzoek (niet altijd betrouwbaar). PCR methode.
Echo van het hart (wormen kunnen zichtbaar zijn of de secundaire veranderingen aan het hart zichtbaar maken door middel van echo) of door middel van een Röntgenfoto.
Behandeling bij infectie
De behandeling is niet zonder risico, omdat de wormen massaal doodgaan kan dit blokkade van bloedvaten geven en hierdoor kan de hond overlijden. Vaak wordt er een combinatie van een anti-wormenmiddel, antibiotica en prednison (de dode wormen kunnen een allergische reactie geven, anafylactische shock genoemd) gegeven.
Behandeling preventief
Ontwormingsmiddel waar milbemycine, selamectine, moxidectine of ivermectine in zit (milbactor, stronghold en advocate).
Komt voor in de darm van de vos, maar ook bij in het wild levende knaagdieren (muis, eekhoorn, etc.) voor. De eitjes worden via de ontlasting uitgescheiden en zijn direct besmettelijk. Mensen worden vaak besmet na het eten van ongewassen bramen of paddenstoelen. De vossenlintworm is ook een ziekte die in Nederland voorkomt en dan met name Zuid Limburg en Oost Groningen.
Symptomen
Braken, leverproblemen (geelzucht) en buikpijn.
Diagnose
Ontlastingonderzoek.
Behandeling bij infectie
Ontwormen met een middel waar praziquentel in zit(milbactor), elke 4 weken.
Behandeling preventief
Indien u 2 weken of korter op vakantie gaat, dan bij thuiskomst ontwormen en 4 weken later nogmaals ontwormen. Als u langer dan 2 weken op vakantie gaat dan moet u na 2 weken ontwormen en dan iedere 4 weken, tot 4 weken na terugkomst in Nederland. Honden in een besmettingsgebied in Nederland dienen iedere 4 weken ontwormd te worden.
Wordt ook wel de franse hartworm genoemd. Honden raken besmet door het eten van slakken. Maar ook kikkers en het slijm van slakken kan de hond infecteren. Het is een ziekte die ook in Nederland voorkomt. De wormen leven niet zoals de naam doet vermoeden in de longen maar in de bloedvaten van de longen en het hart. Ze worden via de slak besmet met larfjes die in de longen terecht komen. De eitjes van de longworm zitten wel in de longen en worden opgehoest en daarna doorgeslikt. Zo worden de eitjes in de ontlasting uitgescheiden.
Symptomen
Hoesten, longontsteking en stollingsproblemen (bloedingen).
Diagnose
Ontlastingonderzoek.
Behandeling bij infectie
Er zijn meerdere ontwormingsmiddelen die ingezet kunnen worden om een infectie te bestrijden. Een ontwormingsmiddel waar milbemycine in zit (milbactor) dient u elke week te geven, gedurende 4 weken. Een behandeling met fenbendazol (panacur) dient u elke dag te geven, gedurende 1-3 weken. Behandeling met een middel dat moxidectine bevat (advocate) dient u na 1 maand te herhalen.
Behandeling preventief
Ontworming met een middel waar milbemycine (milbactor) in zit of moxidectine (advocate).
Ondanks de vele ziektes die uw hond in het buitenland kan oplopen, is het wel mogelijk om uw hond veilig mee op vakantie te nemen. Er zijn meerdere middelen beschikbaar die uw hond tegen een infectie kunnen beschermen. Ons advies is om minimaal 2 weken voor vertrek contact met onze assistentes op te nemen. Wij geven u graag advies over welke medicatie u het beste kunt geven en op welk moment u die het beste kan toedienen. We hebben ook een brief op de praktijk liggen waarin u kunt nalezen welke middelen op welk moment u aan uw huisdier dient te geven voor een optimale bescherming.