Het gevaar van chocolade
Het gebeurt helaas zeer regelmatig dat honden chocolade eten. Tijdens de feestdagen ligt dit gevaar vaak extra op de loer (pasen, sinterklaas en kerst), maar buiten deze dagen om weten sommige honden de chocolade ook goed te vinden. Denkt u bijvoorbeeld aan chocoladerepen, hagelslag en vlokken. Voor de hond (en de kat) is het eten van chocolade helaas niet zonder gevaar.
Daar wij met regelmaat honden in de praktijk krijgen die chocolade hebben gegeten willen wij u op deze manier graag informeren over de gevaren van chocolade-intoxicatie.
Via onderstaande knop kunt u de giftigheid van verschillende chocolade berekenen (Engels)
In chocolade zit een stof die theobromine heet. Theobromine is giftig voor honden, omdat honden deze stof veel langzamer afbreken dan de mens. Hoe donkerder de chocolade hoe meer theobromine erin zit en dus hoe schadelijker voor uw huisdier. Theobromine behoort, net als cafeïne, tot de methylxanthines. Na het eten van chocolade worden de methylxanthines door de maag en darmen opgenomen en gaan via de bloedbaan naar de lever. In de lever worden de methylxanthines verwerkt en vervolgens worden de afvalstoffen via de urine uitgescheiden. Het uitscheiden van de afvalstoffen wordt bemoeilijkt, omdat de afvalstoffen tijdens hun weg naar buiten opnieuw in de bloedbaan worden opgenomen (vanuit de blaas en de darm).
Niet alle chocolade is giftig voor honden. Witte chocolade bevat geen theobromine en is niet giftig. Het is echter wel erg vet en kan hierdoor klachten als braken en diarree geven.
De algemene regel is; hoe donkerder en hoe bitterder de chocolade is, des te giftiger deze is voor honden. Dit komt omdat donkere chocolade meer theobromine per gram bevat. Cacaopoeder bevat nog meer theobromine per gram en is daardoor meer giftig dan bijvoorbeeld een chocoladereep. Bonbons zijn vaak gevuld en bevatten daardoor minder chocolade per gram bonbon.
Symptomen
Vergiftigingsverschijnselen treden op tussen de 1 en 12 uur na opname en kunnen een aantal dagen blijven aanhouden. Theobromine doet de gladde spieren ontspannen (relaxeren). De eerste symptomen van chocoladevergiftiging zijn daarom ook braken en diarree. Bij milde vergiftigingsverschijnselen zal een hond gaan braken en diarree krijgen. Als uw hond verpakte chocolade heeft gegeten, bijvoorbeeld; een chocolade munt nog in het folie, kunnen de klachten nog veel later optreden. Ook kan de hond meer gaan plassen.
De meest voorkomende symptomen op een rij:
- Rusteloos en nerveus gedrag
- Veel plassen
- Misselijkheid en soms braken
- Verhoogde hartslag
- Koorts
- Stuiptrekkingen
- Coma en soms zelfs sterfte
Andere verschijnselen
Andere effecten van theobromine zijn het stimuleren van het centraal zenuwstelsel (hersenen) en het ontregelen van de hartslag.
Centraal zenuwstelsel (hersenen): Geeft verhoogde activiteit van uw hond: rusteloosheid, incoördinatie, trillingen en toevallen (epileptiforme aanvallen).
Ontregelen van de hartslag: Kan een snelle hartslag en hartritmestoornissen tot gevolg hebben, met soms de dood tot gevolg.
Andere symptomen zijn: Alvleesklierontsteking (door het vele vet in chocolade), snel ademen en benauwd worden.
Behandeling:
Het belangrijkste is om te voorkomen dat de chocolade vanuit de darmen in het lichaam opgenomen wordt. De behandeling van een hond die chocolade gegeten heeft is dan ook om de hond zo snel mogelijk te laten braken. Het advies is altijd om zo snel mogelijk naar de praktijk te komen, zodat wij een injectie kunnen geven om de hond te laten braken.
Laat uw hond nooit braken door hem/haar zout te geven, dit kan een zoutvergiftiging veroorzaken. Als uw hond gebraakt heeft kunt u Norit carbomix geven. Tabletten Norit hebben géén effect, omdat het bindend vermogen (dus het binden van de giftige stof theobromine) te laag is. De norit carbomix bindt de gifstoffen van de chocolade die mogelijk nog niet volledig is uitgebraakt wél goed. Door het bindend vermogen zal de theobromine niet in het bloed worden opgenomen, maar met de ontlasting worden uitgescheiden.
De Norit carbomix startdosering voor alle diersoorten: 1-2 g/kg (max 50 gram).
Daarna vervolgen met de halve begindosering (0.5-1g/kg) elke 2-6 uur, gedurende 12-24 uur (incidenteel 48 uur). De duur van de behandeling is afhankelijk van het ingenomen middel (hoeveel chocolade er is gegeten) en het klinisch beeld van de patiënt (ernst van de klachten).
Tabel met theobrominegehaltes, gemeten in Nederlandse chocoladeproducten
Tabel met theobrominegehaltes, genoemd in buitenlandse literatuur
