Castratie van de cavia

Als we het hebben over castratie bedoelen we bij mannetjes (beren) het verwijderen van de testis (ballen) en bijballen en bij vrouwelijke cavia’s (zeugjes) het verwijderen van de eierstokken. Dit gebeurt door middel van een operatie waarbij de cavia onder algehele narcose is en goede pijnbestrijding krijgt. Na een injectie met een eerste slaapmiddel krijgt de cavia tijdens de narcose extra zuurstof en gasnarcose toegediend via een kapje wat over de neus van de cavia gaat.

De beste leeftijd voor de castratie is vanaf 3 a 4 maanden en een minimaal gewicht van 500 gram.

Redenen voor castratie zijn meestal het onvruchtbaar maken en soms ook om het gedrag te beïnvloeden. Dit laatste speelt vooral bij beren die een dominant karakter hebben en constant ruzie maken met een andere beer. Castratie kan soms een positief effect hebben op het gedrag, maar niet altijd. Er kan ook voor gekozen worden om een beer aan een andere (minder dominante) beer of aan een zeugje te koppelen.

Bij zeugjes gaat de operatie via de buik, dit is een stuk risicovoller voor de vrouwelijke cavia, daarom wordt dit ook niet standaard geadviseerd. Bij beertjes hoeft de buik niet geopend te worden en is de kans op complicaties dan ook een stuk kleiner. Bij oudere beren, vanaf ongeveer 4 jaar leeftijd, neemt de kans op complicaties wel weer toe.

Na de castratie kan de beer nog 6 weken lang vruchtbaar zijn (door achtergebleven zaadcellen), daarna is er in principe geen kans meer op een nestje wanneer de beer weer bij de zeug wordt gezet.